บริเวณที่พบ : อุทยานเฉลิมพระเกียรติฯ
ลักษณะพิเศษของพืช : ไม้ประดับ
ลักษณะทั่วไป : ไม้ยืนต้นเป็นไผ่ก่อ ลำต้นสูง 25 ม. สีเหลืองทองแซมเขียวเป็นแถบเส้น
ต้น : ลำต้นมีสีเหลือง และแถบเขียวริ้วตามความยาวของปล้อง ผิวเกลี้ยง มีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 7 - 12 เซนติเมตร
ปล้องยาวประมาณ 20 25 เซนติเมตร หน่ออ่อนมีสีเหลืองอ่อน
ใบ : ยอดกาบจะมีฐานกว้าง ยอดแหลมและสั้น
ดอก : มีการพัฒนาการออกดอกเป็นลำหมุนเวียนกันไปทุกปีไผ่ชนิดนี้ไม่ตายภายหลังการออกดอก
ประโยชน์ : นิยมปลูกเป็นไม้ประดับเพียงอย่างเดียวเนื่องจากมีราคาแพง แต่ก็ยังนำมา ทำอุปกรณ์เครื่องเรือน และเครื่องใช้อื่นๆ ด้วย
เช่น เก้าอี้ โต๊ะ แคร่นอน
ข้อมูลจากภูมิปัญญาไทย : ใช้ตาประมาณ 3 ตา เอามาต้มหรือฝนใช้รับประทานเป็นยาแก้ตกเลือด เนื่องจากไม่ค่อยมีใครได้เห็นดอกไผ่
ฉะนั้นเมื่อไผ่ออกดอกที่บ้านใครจึงถือกันว่าบ้านนั้นซวยให้ทำบุญบ้านเสีย